Saturday, December 31, 2011

“பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் முகவரி இல்லா ஆசிரியர்கள் பட்டியல் – பாகம் 2, மத்தேயு (Matthew) சுவிசேஷம்”


பிஸ்மில்லா ஹிர்ரஹ்மான் நிர்ரஹீம்
பொருள்: அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் திருபெயாரால் (துவங்குகிறேன்)

அஸ்ஸலாமு அழைக்கும் - பொருள்: சாந்தியும் சமாதானமும் உங்கள் மீது உண்டாகுக



பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் முகவரி இல்லா ஆசிரியர்கள் பட்டியல் – பாகம் 2, மத்தேயு  (Matthew) சுவிசேஷம்”



How can you say, "We [the Jews] are wise, for we have the law of the LORD," when actually the lying pen of the scribes has handled it falsely?' (From the NIV Bible, Jeremiah 8:8)


How can you say, 'We are wise, and the law of the LORD is with us'? But, behold, the false pen of the scribes has made it (i.e., the bible) into a LIE.   (From the RSV Bible, Jeremiah 8:8)




வாசகர்களே, சமீபமாக நமது நண்பர் திரு உமர் அவர்கள் Answering PJ: பீஜே அவர்களின் "இது தான் பைபிள்" புத்தகத்திற்கு மறுப்பு 2” என்ற ஒரு கட்டுரையை வெளியிட்டு இருந்தார். அந்த கட்டுரையில் தன்னுடைய கருத்தை இவ்வாறு அறிவித்து இருந்தார்:



பீஜே அவர்கள் "தமது சுயநம்பிக்கையாகிய‌ புதிய ஏற்பாடு நம்பத்தகுந்தது அல்ல என்பதை நிலை நாட்ட விரும்பி" அனேக விவரங்களை மறைத்துவிடுகின்றார். முதலாவதாக அவர் "புதிய ஏற்பாடு என்பது இயேசுவுக்குப் பிறகு வந்தவர்கள் பரிசுத்த ஆவியினால் உந்தப்பட்டு எழுதியவைகளாகும்" என்று எழுதியுள்ளார். நான் பீஜே அவர்களுக்கு கூறிக்கொள்வது என்னவென்றால், இயேசுவோடு இருந்து, அவரைக் கண்டு, அவரிடம் பேசி, அவரை தொட்டுப்பார்த்து, அவரது அற்புதங்களை தங்கள் கண்களால் கண்ட சீடர்களை பரிசுத்த ஆவியானவர் பயன்படுத்தி புதிய ஏற்பாட்டை எழுதியுள்ளார்.

இயேசுவின் நேரடி சீடர்கள் எழுதியவைகளும், இந்த நேரடி சீடர்களுக்கு சீடர்களாக இருந்தவர்கள் எழுதியவைகளும், புதிய ஏற்பாட்டில் உண்டு. இயேசுவோடு வாழ்ந்த சீடர்களின் பிரசங்கங்களை கேட்டு, விவரங்களை சேகரித்து எழுதியவைகளும் புதிய ஏற்பாட்டில் உண்டு. பீஜே அவர்களே, நீங்கள் சொல்வதைப் பார்த்தால் இயேசுவை கண்களால் காணாதவர்களால் மட்டுமே புதிய ஏற்பாடு எழுதப்பட்டதாக மறைமுகமாக கூறுகிறீர்கள். இது தவறு என்பதை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.



வாசகர்களே, திரு பீ. ஜைனுல் ஆபீதீன் அவர்கள், தன்னுடைய “இது தான் பைபிள்” என்ற புத்தகத்தின் “பைபிள் ஒர் அறிமுகம்” என்ற பகுதியில், “புதிய ஏற்பாட்டை திரு இயேசு அவர்களை (உயிருடன்) கண்களால் காணாதவர்கள் மட்டுமே இயற்றியுள்ளார்கள், என்று மறைமுகமாக கூறியதாக” திரு உமர் அவர்கள் மேலே கோடிட்ட தன்னுடைய கட்டுரையில் குற்றம் சாட்டி இருந்தார்கள்.


இந்த வேளையில், நாங்கள் திரு உமர் அவர்களின் கேட்க விரும்புவது:
திரு உமர் அவர்களே, திரு பீ. ஜைனுல் ஆபீதீன் அவர்கள், “திரு இயேசு அவர்களை (உயிருடன்) கண்களால் காணாதவர்கள் மட்டுமே புதிய ஏற்பாட்டை இயற்றியுள்ளார்கள்”, என்று மறைமுகமாக அறிவிக்க என்ன அவசியம்?

இதற்க்கு முன்னரே உங்களிடம் நாங்கள் பல முறை கேட்ட அதே கேள்வியை இப்பொழுது மீண்டும் ஒரு முறை தெளிவாக கேட்கிறோம்:
பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டடை இயற்றியதாக நீங்கள் நம்பும் நபர்கள், உண்மையில் அதனை இயற்றியவர்கள் தானா? நீங்கள் அறிவித்தது போல், முகவரி அற்ற இந்த நபர்கள், திரு இயேசு அவர்களோடு இருந்து, அவரைக் கண்டு, அவரிடம் பேசி, அவரை தொட்டுப்பார்த்து, அவரது அற்புதங்களை தங்கள் கண்களால் கண்ட இதனை இயற்றினர்களா? இப்படி தான் செய்தார்கள் என்று நீங்கள் அறிவிப்பது உங்கள் சொந்த கருத்தா? அல்லது இதற்க்கு தொடர்புடைய தெளிவான ஆதாரம் ஏதேனும் உங்களிடம் இருக்கிறதா? குறைந்த பட்சம் இந்த புதிய ஏற்பாட்டின் மூல நூல்களின் கையெழுத்து பிரதி உங்களிடம் முழுமையாக இருக்கிறதா? இவற்றினை தெளிவான ஆதாரம் கொண்டு விவரிக்க முன் வருவீர்களா?   



3:51   إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
3:51நிச்சயமாக அல்லாஹ்வே என்னுடைய இறைவனும், உங்களுடைய இறைவனும் ஆவான்; ஆகவே அவனையே வணங்குங்கள் இதுவே (ஸிராத்துல் முஸ்தகீம் என்னும்) நேரான வழியாகும்.


3:52   فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
3:52அவர்களில் குஃப்ரு இருப்பதை (அதாவது அவர்களில் ஒரு சாரார் தம்மை நிராகரிப்பதை) ஈஸா உணர்ந்த போது: அல்லாஹ்வின் பாதையில் எனக்கு உதவி செய்பவர்கள் யார்?” என்று அவர் கேட்டார்; (அதற்கு அவருடைய சிஷ்யர்களான) ஹவாரிய்யூன்: நாங்கள் அல்லாஹ்வுக்காக (உங்கள்) உதவியாளர்களாக இருக்கிறோம், நிச்சயமாக நாங்கள் அல்லாஹ்வின் மீது ஈமான் கொண்டுள்ளோம்; திடமாக நாங்கள் (அவனுக்கு முற்றிலும் வழிப்பட்ட) முஸ்லிம்களாக இருக்கின்றோம், என்று நீங்கள் சாட்சி சொல்லுங்கள்எனக் கூறினர்.


3:53   رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
3:53எங்கள் இறைவனே! நீ அருளிய (வேதத்)தை நாங்கள் நம்புகிறோம், (உன்னுடைய) இத்தூதரை நாங்கள் பின்பற்றுகிறோம்; எனவே எங்களை (சத்தியத்திற்கு) சாட்சி சொல்வோருடன் சேர்த்து எழுதுவாயாக!” (என்று சிஷ்யர்களான ஹவாரிய்யூன் பிரார்த்தித்தனர்.)



திரு உமர் அவர்களே, நீங்கள் அறிவிக்க விரும்பும், திரு இயேசு அவர்களின் பிரதான சீடர்களை நாம் சந்தேகிக்க விரும்ப வில்லை மாறாக, அவர்கள் தான் இந்த புதிய ஏற்பாட்டின் அசிரியார்கள் என்ற உங்கள் கருத்தையே நாங்கள் சந்தேகிறோம். ஏன்னெனில் பெரும் பலான கிறிஸ்தவ அறிஞ்ச்ர் பெரு மக்களே, இன்றளவும் இந்த பைபிள் புத்தகங்களின் ஆசிரியர்களை கண்டேடுக்க முடியாமல் திணறும் நிலையில், உங்களால் மட்டும் எப்படி இதை உறுதியாக சொல்ல முடிகிறது என்று நாங்கள் வியப்பு அடைகிறோம்.

இதற்க்கு முன்னரே அபோச்ட்லே பவுல் அவர்களின் பெயரில், பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டில் இணைக்க பெற்ற நூல்களின் தொகுப்பு என்ற கட்டுரையில், பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின்  அதிக படியான பதினாங்கு புத்தகங்களை இயற்றியதாக கிறிஸ்தவர்களால் போதிக்கப்படும் திரு பவுல் அவர்களின் நம்பகத்தன்மை, இன்னும் இணையதளங்கள், மற்றும் பைபிள் விரிவுரைகள் உட்பட, இந்த புத்தகங்களின் ஆசிரியர் திரு பவுல் அவர்கள் என்பதை ஏற்ப்பதில் விடுக்கும் கேள்விகளை, தெளிவாக வாசகர்களுக்கு கோடிட்டு இருந்தோம். இதன் தொடர்ச்சியாக இந்த கட்டுரையில் மத்தேயு சுவிசேஷதின் பினணியை எல்லாம் வல்ல ஏக இறைவன் கிருபையையை நாடியவர்களாக ஆராய துவங்குகிறோம்.


When Jesus was leaving that place, he saw a man sitting in a tax office. The man's name was Matthew. Jesus said to him, "Follow me!" So Matthew got up and followed him. (Matthew 9:9)



வாசகர்களே, இதற்க்கு முன்னரே பல முறை, மத்தேயு சுவிசேஷ நூல்லின் பல தெளிவான வசனங்களை கோடிட்டு, இவற்றை அபோச்ட்லே திரு மத்தேயு அவர்கள் இயற்றி இருக்க வாய்ப்பு சொற்ப்பம் என்பதை வாசகர்கள்க்கு தெளிவு படுத்தி இருக்கிறோம். ஆகையால் இந்த முறை மத்தேயு சுவிசேஷ நூல்லின் வசனங்களை கோடிடாமல், பொதுவாக திரு உமர் அவர்கள் ஆதாரம் தேடும் விக்கிபீடியா, மற்றும் கிறிஸ்தவ பைபிள் விரிவுரை போன்றவை, இந்த புத்தகத்தின் ஆசிரியர் பற்றி அறிவிக்கும் மாற்று கருத்தை உங்கள் முன் வைக்கிறோம்.

விக்கிபீடியா மறுப்பு:

The anonymous author probably drew on a number of sources, including the Gospel of Mark, the sayings collection known as the Q source, and material unique to his own community, as well as his own experience.[2]

The Gospel of Matthew does not name its author. The Christian bishop, Papias of Hierapolis, about 100–140 AD, in a passage with several ambiguous phrases, wrote: "Matthew collected the oracles (logia—sayings of or about Jesus) in the Hebrew language (Hebraïdi dialektōi—perhaps alternatively "Hebrew style") and each one interpreted (hērmēneusen—or "translated") them as best he could."[4] On the surface this implies that Matthew was written in Hebrew and translated into Greek, but Matthew's Greek "reveals none of the telltale marks of a translation."[5]

Papias does not identify his Matthew, but by the end of the 2nd century the tradition of Matthew the tax-collector had become widely accepted, and the line "The Gospel According to Matthew" began to be added to manuscripts.[6] For many reasons most scholars today doubt this — for example, the gospel is based on Mark, and "it seems unlikely that an eyewitness of Jesus's ministry, such as Matthew, would need to rely on others for information about it"[7]—and believe instead that it was written between about 80–90 AD by a highly educated Jew (an "Israelite", in the language of the gospel itself), intimately familiar with the technical aspects of Jewish law, standing on the boundary between traditional and non-traditional Jewish values.[1] The disciple Matthew was probably honoured within the author's circle, as the name Matthew is more prominent in this gospel than any other,[8] and it is possible that some of the "M" material may have originated with Matthew himself.[9]





பைபிள் விருவுரையாளர்கள் மறுப்பு:


"The unknown author, whom we shall continue to call Matthew for the sake of convenience, drew no only up the Gospel according to Mark but upon a large body of material (principally, sayings of Jesus) not found in Mk that corresponds, sometimes exactly, to material found also in the Gospel according to Luke.  (The New American Bible, ISBN: 978-0-529-06484-4, Page 1008)"
"As for the place where the gospel was composed, a plausible suggestion is that it was Antioch, the capital of the Roman province of Syria.  (The New American Bible, ISBN: 978-0-529-06484-4, Page 1009)"



திரு உமர் அவர்களே, உங்கள் கட்டுரையில் அபோச்ட்லே திரு மத்தேயு அவர்கள், திரு இயேசு அவர்களுடன் உடன் இருந்தவர் என்று அறிவிக்கிறீர். இதை நாங்கள் மறுக்க விரும்ப வில்லை, ஆனால் மத்தேயு சுவிஷேசா நூலை அவர் இயற்றவில்லை, என்பதனை மேலே நங்கள் கோடிட்ட ஆதாரங்கள் தெளிவாக்கி இருக்கும் என்று நம்புகிறோம். இதை மறுத்து, இவர் தான் இயற்றினார் என்று தெளிவாக உங்களிடம் ஏதேனும் தெளிவான ஆதாரம் இருக்கிறதா? அப்படி ஏதேனும் இருந்தால் அதனை தர முன் வருவீர்களா ஆய்வுக்காக???

இன்ஷா அல்லாஹ் விரைவில் மீண்டும் சந்திப்போம்...

அஸ்ஸலாமு அழைக்கும்

- ஜியா & அப்சர்       



--

--

Friday, December 30, 2011

“அபோச்ட்லே பவுல் அவர்களின் பெயரில், பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டில் இணைக்க பெற்ற நூல்களின் தொகுப்பு”



பிஸ்மில்லா ஹிர்ரஹ்மான் நிர்ரஹீம்
பொருள்: அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் திருபெயாரால் (துவங்குகிறேன்)



அஸ்ஸலாமு அழைக்கும் - பொருள்: சாந்தியும் சமாதானமும் உங்கள் மீது உண்டாகுக



அபோச்ட்லே பவுல் அவர்களின் பெயரில், பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டில் இணைக்க பெற்ற நூல்களின் தொகுப்பு”


Keep thy tongue from evil, and thy lips from speaking guile. Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it. (Psalm 34:13-14)




வாசகர்களே, சமீபமாக நமது நண்பர் திரு உமர் அவர்கள் Answering PJ: பீஜே அவர்களின் "இது தான் பைபிள்" புத்தகத்திற்கு மறுப்பு 2” என்ற ஒரு கட்டுரையை வெளியிட்டு இருந்தார். அந்த கட்டுரையில் தன்னுடைய கருத்தை இவ்வாறு அறிவித்து இருந்தார்:


பவுல்:

இன்னும் நான் பவுலைக் குறித்து சொல்லவேண்டியதில்லை, இயேசுவே சவுலை சந்தித்தார், கிறிஸ்தவ சபையின் முதல் எதிரியை முதல் நண்பனாக இயேசு மாற்றிவிட்டார்.




திரு உமர் அவர்களே, “திரு இயேசு அவர்கள், திரு பவுல் (சவுல்) அவர்களை சந்தித்தார்” என்று வினோதமான செய்தியை, பிற கிறிஸ்தவ அறிஞ்சர்களை போல், எந்த தெளிவான ஆதாரமும் முன் வைக்காமல் நிங்களும் அறிவிக்கிறீர்.

திரு இயேசு அவர்களின் ஏனைய பிரதான சீடர்கள், அவரை உலகில் சரீரா நிலையில் சந்தித்தது போல், திரு பவுல் அவர்கள் சந்திக்காத நிலையிலும், நீங்கள் அறிவிக்க விரும்பும் இந்த சந்திப்பை, அனேகமாக இதற்க்கு தொடர்புடைய பைபிள் வசனங்களை (Acts 9:3 – 9), (Acts 22:6 – 11 ), (Acts 26:12 - 16 ) ஏதேனும் ஒன்று கொண்டு விவாதிக்க முனைவீர்கள் என்று எண்ணுகிறோம்.

திரு உமர் அவர்களே, பைபிள் (Acts 9:3 – 9), (Acts 22:6 – 11 ), (Acts 26:12 - 16 ) வசனங்களில், திரு இயேசு அவர்களை நேருக்கு நேர் திரு பவுல் (சவுல்) அவர்கள் சந்தித்ததாக பைபிள் அறிவிக்கிறதா?

குறைந்த பட்சம் திரு இயேசு அவர்களின் உருவ அமைப்பை, திரு பவுல் அவர்கள் பார்த்ததாக இந்த வசனங்கள் சித்தரிகிறதா?

அப்படி அறிவிப்பதாக நம்மால் அறிய முடியவில்லை, மாறாக திரு பவுல் அவர்கள் விண்ணில் இருந்து ஒளியையும், ஓசையையும் மட்டுமே கேட்டதாக, இந்த பைபிள் வசனங்கள் அறிவிப்பதாக நம்மால் அறிய முடிகிறது. இது எப்படி உங்கள் நம்பிக்கையின் அடிப்படையில், மனிதனாக வாழ்ந்து, மரணித்து, பின்னர் உயிர் பெற்று, சரீரத்துடன் விண்ணுலகம் சென்ற திரு இயேசு அவர்களை சந்தித்ததாக ஆக முடியும்? குறைந்த பட்சம் இது திரு இயேசு அவர்களின் ஏனைய பிரதான சீடர்கள் அவரை உலகில் சரீரா நிலையில் சந்தித்த நிகழ்வுக்கு இது இணையற்றது தானே?


If my lie increases the glory that God receives by showing that God is truthful, why am I still judged as a sinner? (Romans 3:7)  



திரு உமர் அவர்களே, திரு பவுல் (சவுல்) அவர்களை போல் பின்னாளில் பலர் திரு இயேசு அவர்களை சந்தித்ததாக அறிவித்து இருக்கிறார்கள். உதாரணமாக காலம் சென்ற திரு டி. ஜி. எஸ், தினகரன் அவர்கள். அவர் பல முறை தான் திரு இயேசு அவர்களை, இன்னும் பரலோகத்தில் இருக்கும் பரம பிதா, திரு இயேசு அவர்களின் சீடர்கள் மற்றும், எண்ணிக்கை அடங்க சராசரி மனிதர்களின் ஆன்மாக்களை தன் சொர்க்கலோக பயணத்தில் சந்தித்ததாக அறிவித்து இருக்கிறார். குறைந்த பட்சம் “புனித இறை தூதர்களை மட்டுமே சொர்க்கத்தில் சந்தித்தேன்” என்று அவர் அறிவிக்க வில்லை, மாறாக பல சாரா சரி மனிதர்களையும் சந்தித்ததாக அறிவிக்கிறார்.

பார்க்க:

திரு உமர் அவர்களே, இதை போன்று சொர்க்கலோக பயணத்தை அன்றாடம் பயணிக்கும் நபர், திரு பவுல் அவர்களை காட்டிலும் பன்மடங்கு சிறந்தவர் தானே? இவர் இயற்றிய புத்தகங்களையும் பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் பகுதிகளாக சேர்த்து கொள்ள முன் வருவீர்களா? குறைந்த பட்சம் அவர் அறிவித்த விந்தையான முன் அறிவிப்புகளை பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் பகுதிகளாக இணைபீர்களா? இதோ சில முன் அறிவிப்புகள்:


The Prophecy as revealed through Dr. D. G. S. Dhinakaran:

  1. Our nation will witness real prosperity and blessings in the coming days!
  2. There would be no general elections at the moment!
  3. In each election, the Lord will choose only the leaders who are dear to His heart!
  4. As said in Psalm 85: 8, the “Lord will speak peace to His people and to His saints.”
  5. The Lord will send a spirit of disunity amidst divisive forces!
  6. As seen in Isaiah 44: 3, students who have received higher education through institutions like Karunya University that encourage the fear of the Lord, will occupy seats of power and high posts all over the world like Daniel, Joseph and others in the scripture!



       
திரு உமர் அவர்களே, மரணத்திற்கு பிறகு நடக்க விருக்கும் இறுதி நாள் விசாரணைக்கு பிறகே சொர்க்க நரகம் என்ற பைபிள் அடித்தளத்திற்கு எதிரான கருத்துகளை இது போன்ற நபர்கள் அறிவித்து இருக்கிறார்கள். அதாவது எண்ணிகையில் அடங்க சராசரி மனிதர்களை சொர்க்கத்தில் சந்தித்ததாக, அப்படியானால் மனிதன் மரணித்த உடன் சொர்க்கம் சென்று விடுவானா? அப்படியானால் மரணத்திற்கு பின் வரும் இறுதி நாள் கேள்வி எதற்காக?


And as it is appointed unto men once to die, but after this the judgment: (Hebrews 9:27)




திரு உமர் அவர்களே, இங்கே கோடிட்ட (Acts 9:3 – 9), (Acts 22:6 – 11 ), (Acts 26:12 - 16 ) பைபிள் வசனங்களை இதற்கு முன்னரே நாங்கள் பிரசூரித்து இருக்கிறோம். ஒரு முறை, இதனை முரணாக இயற்றிய நபர் திரு பால் அவர்களாக இருக்க முடியுமா என்ற கருத்துக் கருவுடன் இயற்றி இருந்தோம். இன்னொரு முறை திரு பால் அவர்கள் தான் இதை இயற்றி இருப்பார்கள் என்று ஏற்க முனைந்தால், “திரு இயேசு தன்னை இங்கும் அங்கும் சந்தித்ததாக அறிவிக்கும் கள்ள தீர்க்கதரிசி திரு பால் அவர்களா?” என்ற கருத்துடன் இணைத்து, அதே வசனத்தை கோடிட்டு இருந்தோம்.

பார்க்க:





திரு உமர் அவர்களே, இதே வசனங்களை, இன்னும் இதனுடன் தொடர்புடையை சில வசனங்களை கொண்டு நாங்கள் மீண்டும் ஒரு கேள்வியை எழுப்ப விரும்புகிறோம்.

குறிப்பு: வாசகர்களே, “மீண்டும் மீண்டும் நாங்கள் அதே பைபிள் வசனங்களை கோடிடுகிறோம்” என்று, முன்னர் ஒரு கிறிஸ்தவ நண்பர் நம் மீது கோபம் கொண்டு விமர்சித்து போல், இன்னும் சில கிறிஸ்தவ நண்பர்கள் நம் மீது கோபம் கொள்ள கூடும்.

நாங்கள் அதே வசனங்களை, இன்னும் அதனுடன் தொடர்புடைய வசனங்களை மீண்டும் மீண்டும் பிரசுரிக்கிறோம், ஏனெனில் இந்த வசனங்களே திரு பவுல் அவர்களின் பொய்யுரையின் அடித்தளம். இதை போன்ற வசனங்களை அடிப்படையாக கொண்டே அவர் அறிவித்த பொய்யுரைகளை, இன்னும் பைபிள் அதிகபடியான புதிய ஏற்பாட்டின் புத்தகங்களை, கிறிஸ்தவர்கள் ஏற்க முன் வந்து இருக்கிறார்கள். திரு பவுல் அவர்களின் துவக்கத்திலே இத்தனை முறை கேடுகள் இருப்பது தெளிவானால், இதற்க்கு பின்னர், அவர் அறிவித்த செய்திகளில் எத்தனை முறை கேடுகள் இருக்க வாய்ப்பு இருக்கிறது என்பது உண்மை கிறிஸ்தவர்களுக்கு தெளிவாகும், இன்னும் சிந்திக்க தூண்டும் என்ற எண்ணத்திலே இந்த முயற்சி தொடரப்படுகிறது...





Saul asked, "Who are you, sir?" The person replied, "I'm Jesus, the one you're persecutingGet up! Go into the city, and you'll be told what you should do." Meanwhile, the men traveling with him were speechless. They heard the voice but didn't see anyone. Saul was helped up from the ground. When he opened his eyes, he was blind. So his companions led him into Damascus. For three days he couldn't see and didn't eat or drink. (Acts 9:5 – 9)

மேலே கோடிட்ட பைபிள் வசனத்தில், முதலாவதாக திரு பவுல் அவர்களிடம், “அவர் செல்ல விருக்கும் பட்டணத்தில் அவர் செய்ய வேண்டிய காரியம் பற்றி பின்னர் அறிவிக்க படும்” என்று திரு இயேசு அவர்கள் அறிவித்ததாக, திரு பவுல் அவர்கள் வாக்குமூலம் தருகிறார்கள். 
 


"I answered, 'Who are you, sir?' "The person told me, 'I'm Jesus from Nazareth, the one you're persecuting.' "and those who were with me saw indeed the light, and were afraid; but they heard not the voice of him that spake to me. "Then I asked, 'What do you want me to do, Lord?' "The Lord told me, 'Get up! Go into the city of Damascus, and you'll be told everything I've arranged for you to do.' "I was blind because the light had been so bright. So the men who were with me led me into the city of Damascus. (Acts 22:8 – 11 )

முன்னர் (Acts 9:5 – 9) வசனத்தில் அறிவித்ததற்கு ஒத்த கருத்தை மேலே  கோடிட்ட (Acts 22:8 – 11 ) வசனமும் அறிவிக்கிறது. அதாவது, “அவர் செல்ல விருக்கும் டமாஸ்கஸ் நகரில், அவர் செய்ய வேண்டிய காரியம் பற்றி பின்னர் அறிவிக்க படும்” என்று. 



"I asked, 'Who are you, sir?' "The Lord answered, 'I am Jesus, the one you're persecuting. Stand up! I have appeared to you for a reason. 16Stand up! I have appeared to you for a reason. I'm appointing you to be a servant and witness of what you have seen and of what I will show you. I will rescue you from the Jewish people and from the non - Jewish people to whom I am sending you. You will open their eyes and turn them from darkness to light and from Satan's control to God's. Then they will receive forgiveness for their sins and a share among God's people who are made holy by believing in me.' At that point I did not disobey the vision I saw from heaven, King Agrippa. (Acts 26:15 - 19 )


இறுதியாக (Acts 26:15 - 19) வசனம், (Acts 9:5 – 9) மற்றும் (Acts 22:8 – 11 ) அறிவித்த கருத்துக்கு முற்றிலும் முரணான செய்தியை அறிவிக்கிறது. ஆதாவது, திரு பவுல் அவர்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதன் விளக்கத்தை திரு பவுல் அவர்களை வீதியில் சந்தித்த வேளையிலே அறிவிக்க பெற்றது என்று? இதில் ஏது சரியானது என்று திரு உமர் அவர்கள் தான் அறிவிக்க வேண்டும்.


வாசகர்களே இன்னும், இந்த நிகழ்வில் திரு பவுல் அவர்களின் கண்கள் மூன்று நாட்கள் பார்வை அற்று போனது என்று அவர் அறிவித்ததை நீங்கள் செவியுற்று இருப்பீர்கள். இதற்க்கு காரணம் என்ன என்று சராசரி கிறிஸ்தவரை வினாவினால், அதற்க்கு காரணம் “திரு இயேசு இறைவனின் பேரொளியை காண மனிதர்கள் கண்களுக்கு சக்தி இல்லை” என்று சுய விளக்கத்தை தருவதை நீங்கள் செவியுற நேரலாம். அப்படியானால் திரு இயேசு இறைவனின் பேரொளியை காண, திரு பவுல் அவர்கள் உடன் பிரயாணித்த, ஏனைய சராசரி மனிதர்கள் கண்களுக்கு எப்படி சாத்தியம் ஆயிற்று? அவர்கள் கண்கள் ஏன் குருடாக வில்லை? பைபிள் வசன ஆதாரம் கொண்டு திரு உமர் அவர்கள் விளக்கம் தர முன் வருவாரா?  

வாசகர்களே, பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் அதிகபடியான புத்தகங்களை திரு பவுல் அவர்கள் இயற்றியதாக கிறிஸ்தவர்களால் போதிக்க படுகிறது. திரு இயேசு அவர்களின் பிரதான பன்னிரெண்டு சீடர்களில், திரு மட்தேவ் ஒரு புத்தகத்தையும், திரு ஜடே ஒரு புத்தகத்தையும், திரு பீட்டர் இரண்டு புத்தகத்தையும், இன்னும் திரு ஜான் ஐந்து புத்தகத்தையும் இயற்றியதாக கிறிஸ்தவர்கள் போதிகிறார்கள். ஆனால், இதை போன்று அல்லாமல், திரு இயேசு அவர்களை உலகில் சரீரா ரீதியாக பாத்திரத திரு பவுல் அவர்கள், பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் பதினாங்கு புத்தகங்களை இயற்றியதாக கிறிஸ்தவர்கள் போதிகிறார்கள். அவை

  1. ரோமர்  (Romans)  
  2. 1 கொரிந்தியர்  (I Corinthians)
  3. 2 கொரிந்தியர்  (II Corinthians)
  4. கலாத்தியர் (Galatians)
  5. எபேசியர் (Ephesians)
  6. பிலிப்பியர் (Philippians)
  7. கொலோசெயர் (Colossians)
  8. 1 தெசலோனிக்கேயர் (I Thessalonians)
  9. 2 தெசலோனிக்கேயர் (II Thessalonians)
  10. 1 தீமோத்தேயு (I Timothy)
  11. 2 தீமோத்தேயு (II Timothy)
  12. தீத்து (Titus)
  13. பிலேமோன் (Philemon)
  14. எபிரெயர் (Hebrews)


வாசகர்களே, இந்த வசனத்தை பாருங்கள்: 


However, she will be more blessed if she stays as she is. That is my opinion, and I think that I, too, have God's Spirit. (1 Corinthians 7:40)


இந்த பைபிள் வசனத்தில், தன்னுடன் இறைவனின் புனித ஆத்மா இருப்பதாக தனக்கு தோன்றுவதாக திரு பவுல் அவர்கள் சாட்சி அளிக்கிறார்கள். அவருக்கு அவ்வாறு தோன்றியதே அன்றி, அதை உறதி பட சொல்லும் நிலையில் அவர் இல்லை. தன்னுடன் இறைவனின் புனித ஆத்மா இருப்பதை உறுதி பட சொல்ல முடியாத ஒரு நபர் இயற்றி வைத்த நூல்களை, இறைவன் தன் புனித ஆத்மா கொண்டு, இறைக்கீ வைத்தான் என்று நம்மை திரு உமர் அவர்கள் ஏற்க சொல்கிறார், இது விந்தையானது தானே???...


சரி, குறைந்த பட்சம் இந்த பைபிள் புத்தகங்களை, திரு பவுல் மட்டுமே இயற்றினார் என்று இணையதளங்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவ பைபிள் விரிவுரைகள் அறிவின்றனவா என்று பார்க்க நேரிட்டால், அதுவும் தப்பான கருத்தே, அவர் மட்டுமே இதனை இயற்றவில்லை மாறாக, வேறு ஒரு முகவரி இல்லாத நபர் இதற்க்கு பின் நின்றார் என்று அவை தமக்கு தாமே சாட்சி கூறுகின்றனா...



பார்க்க:

The Epistle to the Romans, First Corinthians and Second Corinthians, Galatians, Philippians, 1 Thessalonians and the Epistle to Philemon are almost universally accepted as the work of Paul - the superscripts to all except Romans and Galatians identify these as coming from Paul and at least one other person, a practice which was not usual in letters of the period, and it is not clear what role these other persons had in their composition.[90] There is some support for Paul's authorship of the three "Deutero-Pauline Epistles," Ephesians, Colossians, and 2 Thessalonians. The three Pastoral epistles - First and Second Timothy and Titus, are possibly from the same author,[90] but widely regarded as the work of someone other than Paul.[91]


Romans

Although the introduction, which is rather lengthy, and the conclusion, which has a longer list of greetings than usual, identify this book as an epistle, the content as a whole does not have the occasional character or personal touch usually found in the Pauline letters.  (The Amplified Bible, Page 1297)


I Corinthians

Paul and "Sosthenes our brother" wrote this epistle to "the church of God which is at Corinth", in Greece.

The letter is quoted or mentioned by the earliest of sources, and is included in every ancient canon, including that of Marcion. However, two passages may have been inserted at a later stage. The first passage is 1 Cor 11:2-16 dealing with praying and prophesying with headcovering.[1] The second passage is 1 Cor 14:34-35 which has been hotly debated. Part of the reason for doubt is that in some manuscripts, the verses come at the end of the chapter instead of at its present location. Furthermore, Paul is here appealing to the law which is uncharacteristic of him. Lastly, the verses come into conflict with 11:2-16 where women are allowed to preach. [2]


I Corinthians

Scholars have noticed a lack of continuity in this document.  For example the long section of 2, 14-7, 4 seems abruptly spliced into the narrative of a crisis and its resolution.  Identical or similar topics, moreover, seem to be treated several times during the letter.  Many judge, therefore, that this letter as it stands incorporates several briefer letters sent to Corinth over a certain span of time.  If this is so, then Paul himself or, more likely, some other editor clearly took care to gather those letters together and impose some literary unity upon the collection, thus producing the document that has come down to us as the Second Letter to the Corinthians.  (The New American Bible, ISBN: 978-0-529-06484-4, Page 1252)


II Corinthians

Paul the Apostle and "Timothy our brother" wrote this epistle to "the church of God which is at Corinth, with all the saints which are in all Achaia".

While there is little doubt among scholars that Paul is the author, there is discussion over whether the Epistle was originally one letter or composed from two or more of Paul's letters.

Although the New Testament only contains two letters to the Corinthians, the evidence from the letters themselves is that he wrote at least four:
1.   1 Cor 5:9 ("I have written you in my letter not to associate with sexually immoral people", NIV) refers to an early letter, sometimes called the "warning letter".
3.   The Severe Letter. Paul refers to an earlier "letter of tears" in 2 Corinthians 2:3-4 and 7:8. 1 Corinthians does not match that description; so this "letter of tears" may have been written between 1 Corinthians and 2 Corinthians.



Galatians

No original of the letter is known to survive. The earliest reasonably complete version available to scholars today, named P46, dates to approximately the year 200 AD, approximately 150 years after the original was presumably drafted. This fragmented papyrus, parts of which are missing, almost certainly contains errors introduced in the process of being copied from earlier manuscripts.[2] However, through careful research relating to paper construction, handwriting development, and the established principles of textual criticism, scholars can be rather certain about where these errors and changes appeared and what the original text probably said.[3] Scholars generally date the original composition to c. 50-60 AD.[4]



Ephesians

The Epistle to the Ephesians, often shortened to Ephesians, is the tenth book of the New Testament. Its authorship has traditionally been credited toPaul, but it is considered by some scholars to be Deutero-pauline, that is, written in Paul's name by a later author strongly influenced by Paul's thought.[1][2][3][4] Bible scholar Raymond E. Brown asserts that about 80% of critical scholarship judges that Paul did not write Ephesians,[5] while Perrin and Duling[6] say that of six authoritative scholarly references, "four of the six decide for pseudonymity, and the other two (PCB and JBC) recognize the difficulties in maintaining Pauline authorship. Indeed, the difficulties are insurmountable."



Philippians

The early church was unanimous in its testimony that Philippians was written by the apostle Paul (see 1:1).  Internally the letter reveals the stamp of genuineness.  The many personal references of the author fit what we know of Paul from other NT books.  (From the NIV Bible Commentary [1], page 1803)



Colossians

That Colossians is a genuine letter Paul is not usually disputed.  In the early church, all who speak on the subject of authorship ascribe it to Paul.  In the 19th century, however, some thought that the heresy refuted in ch. 2 was second-century Gnosticism.  (From the NIV Bible Commentary [1], page 1813)
                                                      

Colossians

It was written, according to the text, by Paul the Apostle to the Church in Colossae, a small Phrygian city near Laodicea and approximately 100 miles from Ephesus in Asia Minor.[1]

Scholars have increasingly questioned Paul's authorship and attributed the letter to an early follower instead.[1] The authenticity of the letter, however, has been defended with equal strength.[1]

According to Metzer it was written in the 50s while Paul was in prison, Colossians is similar to Ephesians, also written at this time.[2] Increasingly, critical scholars ascribe the epistle to an early follower writing as Paul. The epistle's description of Christ as pre-eminent over creation marks it, for some scholars, as representing an advanced christology not present during Paul's lifetime.[3] Defenders of Pauline authorship cite the work's similarities to Philemon, which is broadly accepted as authentic.[1]

The letter's author claims to be Paul, but authorship began to be authoritatively questioned during the 19th century.[5]Pauline authorship was held to by many of the early church's prominent theologians, such as Irenaeus, Clement of Alexandria, Tertullian, Origen of Alexandria and Eusebius.[6].

However, as with several epistles attributed to Paul, critical scholarship disputes this claim.[7] One ground is that the epistle's language doesn't seem to match Paul's, with 48 words appearing in Colossians that are found nowhere else in his writings and 33 of which occur nowhere else in the New Testament.[8] A second ground is that the epistle features a strong use of liturgical-hymnic style which appears nowhere else in Paul's work to the same extent.[9] A third is that the epistle's themes related to Christ, eschatology and the church seem to have no parallel in Paul's undisputed works.[10]



1 Thessalonians and 2 Thessalonians

Paul's authorship of 2 Thessalonians has been questioned more often than that of 1 Thessalonians, in spite of the fact that it has more support from early Christian writers.  (From the NIV Bible Commentary [1], page 1829)


1 Thessalonians

1 Thessalonians 2:13-16 have often been regarded as a post-Pauline interpolation. The following arguments have been based on the content: (1) It is perceived to be theologically incompatible with Paul's other epistles: elsewhere Paul attributed Jesus's death to the "rulers of this age" (1 Cor 2:8) rather than to the Jews, and elsewhere Paul writes that the Jews have not been abandoned by God for "all Israel will be saved" (Rom 11:26); According to 1 Thes 1:10, the wrath of God is still to come, it is not something that has already shown itself [4] (2) There were no extensive historical persecutions of Christians by Jews in Palestine prior to the first Jewish war[5] (3) The use of the concept of imitation in 1 Thes. 2.14 is singular. (4) Theaorist eftasen ("has overtaken") refers to the destruction of Jerusalem[6] (5) The syntax of 1 Thes. 2:13-16 deviates significantly from that of the surrounding context.[7]

It is also sometimes suggested that 1 Thes. 5:1-11 is a post-Pauline insertion that has many features of Lukan language and theology that serves as an apologetic correction to Paul's imminent expectation of the second coming in 1 Thes. 4:13-18.[8]

Other scholars, such as Schmithals,[9] Eckhart,[10] Demke[11] and Munro,[12]have developed complicated theories involving redaction and interpolation in 1 and 2 Thessalonians.



2 Thessalonians

At least as early as 1798, when J.E.C. Schmidt published his opinion, Paul's authorship of this epistle was questioned.[18]More recent challenges to this traditional belief came at the turn of the 20th century from scholars such as William Wrede in 1903[19] and Alfred Loisy in 1933[20] challenged the traditional view of the authorship.

Many today believe that it was not written by Paul but by an associate or disciple after his death, representing what they believed was his message, so Ehrman,[21] Gaventa,[22] Smiles,[23] Schnelle,[24] Boring,[25] and Kelly.[26] Norman Perrinobserves, "The best understanding of 2 Thessalonians ... is to see it as a deliberate imitation of 1 Thessalonians, updating the apostle's thought.".[27] Perrin bases this claim on his hypothesis that prayer at the time usually treated God the Father asultimate judge, rather than Jesus. However, some form critics have disagreed, instead holding that only Palestinian Jews would have had any problem worshipping Jesus as God.[28]



1 Timothy

The letter, traditionally attributed to Saint Paul, consists mainly of counsels to his younger colleague and delegate Timothy regarding his ministry in Ephesus (1:3).

The author of First Timothy has been traditionally identified as the Apostle Paul. He is named as the author of the letter in the text (1:1). In modern times, scholars have become divided over the issue of authenticity, with many suggesting that First Timothy, along with Second Timothy and Titus, are not original to Paul, but rather an unknown Christian writing some time in the late-first-to-mid-2nd century.[2] Despite the challenge to Pauline authorship, the traditional view is still held by many New Testament scholars.

The modern challenge to Pauline authorship began with the work of German theologians F.D.E. Schleiermacher in 1807 and J.G Eichorn in 1812. (Eichorn extended Schleirmacher's critique of 1 Timothy to all three Pastoral letters.) This was argued in further detail by F.C. Baur in 1835.[11] Following these arguments, a large number of modern scholars continue to reject Pauline authorship, citing various and serious problems in associating it therewith. For example, Norman Perrin analyzed the Greek used by the author or authors of the Pastoral Epistles, finding that over 1/3 of their vocabulary is not used anywhere else in the Pauline epistles; more than 1/5 is not used anywhere else in the New Testament, while 2/3 of the non-Pauline vocabulary are used by 2nd century Christian writers.[12] Richard Heard, in 1950, had this to say: "The evidence of teaching as of style and vocabulary is strongly against Paul’s authorship, nor are these arguments seriously weakened by any supposition that the epistles were written late in Paul’s lifetime and to meet a new type of situation. The three epistles show such a unity of thought and expression that they must be the work of one man, but for the author we must look rather to one of Paul’s admirers than to Paul himself."[13] Robert Grant noted the afore-mentioned parallels toPolycarp's Epistles and suggested he might be the author.[14]

If “… the author of the Pastorals is seen as a separate individual, and not as a depleted or altered Paul, he assumes a new position of importance in the New Testament and in the history of the ancient church. The New Testament thereby becomes enriched with an important type of personality distinct and different from any of the other great figures delineated therein, a type without which the origin of the catholic church is inexplicable.” TIB 1955 XI pp. 363-364


2 Timothy

The Second Epistle of Paul to Timothy, usually referred to simply as Second Timothy and often written 2 Timothy, is one of the three Pastoral Epistles traditionally attributed to Saint Paul, and is part of the New Testament. It is addressed to Timothy.

However, many modern biblical scholars argue that 2 Timothy was not written by Paul but by an anonymous follower, after Paul's death in the First Century.[1]

The language and ideas of this epistle are notably different from the other two Pastoral letters yet similar to the later Pauline letters, especially the ones he wrote in captivity. This has led some scholars to conclude that the author of 2 Timothy is a different person from 1 Timothy and Titus. Raymond E. Brown proposed that this letter was written by a follower of Paul who had knowledge of Paul's last days.[2]

Jerome Murphy-O'Connor, however, would go further than Brown. He noted that a number of pseudepigraphic letters attributed to the Apostle were rejected in antiquity, indicating that there was not "a climate of acceptance, which would make it easy for the forged Pastorals to enter the mainstream of church life." Murphy-O'Connor continues,

Realistically, the only scenario capable of explaining the acceptance of the Pastorals is the authenticity of one of the three letters. Were one to have been long known and recognized, then the delayed "discovery" of two others with the same general pattern could be explained in a variety of convincing ways.[3]

Murphy-O'Connor then argues, based in part on recent research on the style of this work, that 2 Timothy was the authentic one of the trio. It was not widely known due to its private nature, but eventually published for the benefit of the church. Using it as a model, O`Connor suggests one of Paul's followers then wrote the other two Pastorals and was able to persuade his fellows that they were also previously unknown letters of Paul.[4]


Titus

The Pastoral epistles are regarded by a few scholars as being pseudepigraphical. On the basis of the language and content of the pastoral epistles, these scholars today doubt that they were written by Paul, and believe that they were written after his death. This, however, is not a reflection of the early Church. Critics, examining the text, claim its vocabulary and literary style, in those of which are overwhelmingly deemed as his authentic letters, fail to fit the life situation of Paul in the epistles into Paul's reconstructed biography, and identify principles of the emerged Christian church rather than those of the apostolic generation.

Those scholars, who consider the Epistle to Titus to be pseudepigraphical, date the epistle from the 80s up to the end of the 2nd century.[4] Generally, like 2 Timothy, the Epistle to Titus is seen as Paul's final instructions to early church leaders.


Hebrews

The authorship of the Epistle to the Hebrews is uncertain; most modern scholars generally agree that it was not written by Paul, and doubts have been raised about the true author since the third century AD. It is one of the Antilegomena, New Testament books whose canonicity has been disputed.[1]

The text as it has been passed down to the present time is internally anonymous, though some ancient title headings attribute it to the Apostle Paul. The Epistle to the Hebrews was thought by some in antiquity such as Clement of Alexandria(Fragments from Eusebius Ecclesiastical History Book VI)[2] to be by Paul, though it does not identify itself as such.

Some traditions attribute the letter to Paul, but the style is notably different from the rest of Paul's epistles. Eusebius reports that the original letter had a Jewish audience and was written in Hebrew, and later translated into Greek, "some say [by] the evangelist Luke, others... [by] Clement [of Rome]... The second suggestion is more convincing, in view of the similarity of phraseology shown throughout by the Epistle of Clement and the Epistle to the Hebrews, and in absence of any great difference between the two works in the underlying thought."[3]

Moreover, the writing style is substantially different from that of Paul's authentic epistles, a characteristic first noticed by Clement of Alexandria (c. 210). In Paul's letter to the Galatians, he forcefully defends his claim that he received his gospel directly from the resurrected Jesus himself.

In general, the evidence against Pauline authorship is considered too solid for scholarly dispute. Donald Guthrie, in his New Testament Introduction (1976), commented that "most modern writers find more difficulty in imagining how this Epistle was ever attributed to Paul than in disposing of the theory."[11] Harold Attridge tells us that "it is certainly not a work of the apostle";[12] Daniel Wallace simply states, "the arguments against Pauline authorship, however, are conclusive."[13] As a result, few supporters of Pauline authorship remain.

As Richard Heard notes, in his Introduction to the New Testament, "modern critics have confirmed that the epistle cannot be attributed to Paul and have for the most part agreed with Origen's judgement, 'But as to who wrote the epistle, only God knows the truth.'"[14]


Hebrews

The writer of this letter does not identify himself, but he was obviously well known to the original recipients.  (From the NIV Bible Commentary [1], page 1856)




வாசகர்களே, கிழே கோடிட படும் பைபிள் வசனத்தில், திரு பவுல் அவர்கள், "திரு இயேசு கிறிஸ்துவின் புகழ் பரவுவதற்கு, நேர்மை, மற்றும் கபட வழிமுறைகளை கையாள்வதாக" சுய வாக்குமூலம் அளிக்கிறார். கிறிஸ்தவர்கள் இறைவனாக நம்பும் ஒரு நபரின் புகழை பரவ செய்ய, கபட வழிமுறைகளை கையாள அவசியம் என்ன? ஆப்படியானால் திரு பவுல் அவர்கள் இயற்றியதாக நம்பப்படும் இந்த அதிகபடியான பைபிள் புத்தகங்களில், எத்தனை கபட யுக்திகளை கையாண்டு இருக்கிறார் என்பதை திரு உமர் அவர்கள் தான் கண்டு அறிவிக்க வேண்டும்.



But what does it matter? The important thing is that in every way, whether from false motives or true, Christ is preached. And because of this I rejoice. Yes, and I will continue to rejoice, (Philippians 1:18)  




வாசகர்களே, மேலே அளித்த ஆதாரங்கள் வாயிலாக, திரு பவுல் அவர்களின் கிறிஸ்தவ நிலைபாட்டில் உள்ள குறைபாடுகளும், இன்னும் அவர் இயற்றியதாக போதிக்க படும் பைபிள் புத்தகங்களின், உண்மை ஆசிரியர்கள் யார் என்பது, இன்றளவும் கிறிஸ்தவ அறிஞ்சர்களுக்கே தெளிவாகாத விவரமும், உங்களுக்கு தெளிவாகி இருக்கும் என்று நம்புகிறோம்.

எல்லாம் வல்ல ஏக இறைவன் நாடினால் பைபிள் புதிய ஏற்பாட்டின் ஏனைய புத்தகங்களின் ஆசிரியர்களை விரைவில் இன்னும் ஒரு கட்டுரையில் ஆய்வு செய்ய முயற்சி செய்வோம். இன்ஷா அல்லாஹ், அது வரை உங்களிடம் இருந்து தற்காலிகமாக விடை பெறுகிறோம்.

அஸ்ஸலாமு அழைக்கும்

- ஜியா & அப்சர் 


--

--